نجوای شاعرانه

هرچه کردم تادلم رادردلت من جاکنم
کوشه ی چشمت برایم یک کمی جاواکنم

چون غزال سرکشی ازمن رمیدی کوشه ای
دربدرافتاده ام اندرپیت پیدا کنم

بی دلیل هرروزچشمت رابه چشمم بسته ای
لحظه ای درهای پلکت بازکن ماواکنم

تازه پیداکرده ام من نازنینی مثل تو
سال هاچرخیده ام تامثل توپیداکنم

بی تواحساسم پریشان میکندعقل ودلم
یک کمی برحس خوددستی بزن بلواکنم

درکنارت من نشستم خسته بادلواپسی
دست بکشودم بیایی تاکمی نجواکنم

پای تووقتی به حس وشعرمن ره بازکرد
تازه فهمیدم که بایددادوواویلاکنم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: